Nöbetçi Eczaneler
Kocaeli‘de yaşayan Hacı Yılmaz, 2009 yılında geçirdiği bir rahatsızlık sonucu görme duyusunu kaybetti. Bu olay, evli ve 3 çocuk babası olan Yılmaz’ın hayatını köklü bir şekilde değiştirdi. Görme kaybı sonrası dışarı çıkamaz hale gelen Yılmaz, ilerleyen yıllarda distoni hastalığına yakalandı.
YAZMANIN GÜCÜ
Yaşadığı zorluklar, Hacı Yılmaz’ı yazmaya yönlendirdi. Öyküler ve şiirler yazmaya başlayan Yılmaz, kelimelerin adeta bir ilaç gibi olduğunu belirtti. Yazdıkça, konuşma güçlüğü çeken Yılmaz’ın ifadesi zamanla daha akıcı hale geldi. Şimdiye kadar iki kitabı basılan Yılmaz, yazmayı asla bırakmayacağını vurguladı.
“KARANLIK İÇİNDE YAŞIYORUM”
Görme kaybının ardından hayatına adapte olmanın zorluğuna değinen Yılmaz, “15-16 yıl önce gözlerime bir hastalık geldi. Doktorlar çaresi olmadığını söyledi. Retinam yandı, kimseyi tanıyamıyorum. Tamamen karanlık içinde yaşıyorum. Bu yüzden dışarı çıkmam çok zor” dedi.
HASTANEDE YAZMAYA DEVAM ETTİ
Hacı Yılmaz, sadece görme engelli değil, aynı zamanda distoni hastalığına da yakalandığını ifade etti. Yazının kendisi için bir tutunma noktası olduğunu belirten Yılmaz, “Hastanede yatarken bile yazıyordum. Şiir yazma isteği ne zaman gelir bilemezsiniz” diye konuştu.
“ŞAİRLERDEN ÖZÜR DİLERİM”
Yılmaz, yaşadığı tüm zorluklara rağmen pes etmediğini belirterek, “Şairlerden özür dilerim. Ben onlar gibi şair değilim, hayata bağlanmaya çalışıyorum. Hastalığımın ilacı Amerika ve Kanada’da var ama satılmıyor. Ben pes etmiyorum, inancımı kaybetmiyorum” dedi.
KALEMİN GÜCÜ
Hacı Yılmaz, yazının ve kalemin gücüne inandığını vurgulayarak, “Kalem benim için bir silah değil, insanları birbirine yaklaştıran bir araç. Kalem insanı, insana baktıran nesnedir. İçimizdeki kalem sevgisini eksik etmeyeceğiz. Hayatımın sonuna kadar yazmaya devam edeceğim” şeklinde konuştu.